Είναι πλέον σίγουρο, ότι το θέμα της πανδημίας, με έμφαση στους εμβολιασμούς, θα μας απασχολεί σοβαρά για πολύ καιρό ακόμη. Η σημερινή εικόνα είναι σίγουρα πολύ ανησυχητική, καθώς ένα 30% των ενήλικων και ένα 35% περίπου του συνολικού πληθυσμού, είναι ακόμη ανεμβολίαστο. Το γεγονός αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ελληνική κοινωνία είναι ανώριμη, σε σύγκριση ιδιαίτερα με την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, αν ακολουθήσουμε μια διαφορετική συλλογιστική, ίσως να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα, ότι η κοινωνία μας είναι πιο ώριμη απ’ όσο νομίζουμε.

Όλες οι σχετικές έρευνες συγκλίνουν στο ότι μόνον ένα 10% του πληθυσμού περίπου, είναι αρνητές του εμβολιασμού, όσο δηλαδή και στις θεωρούμενες ως τις πιο προοδευμένες χώρες.

Αντίθετα η πλειοψηφία των ανεμβολίαστων, δείχνει να στηρίζει τον σκεπτικισμό της ως προς τον εμβολιασμό, όχι τόσο στον ανορθολογισμό, αλλά κυρίως στο φόβο, τη θρησκευτική επιρροή, τη υιοθέτηση εναλλακτικών μορφών θεραπείας και την ατελή γνώση.

Οι περιοχές με το υψηλότερο ποσοστό ανεμβολίαστων, είναι αυτές με το χαμηλότερο μορφωτικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, άρα και με μικρότερη εμπιστοσύνη στην επιστήμη.

Ένας άλλος σημαντικός παράγων επιφύλαξης ως προς τον εμβολιασμό, αφορά τη στάση, όχι τόσο της κεφαλής της της εκκλησίας όσο της βάσης της, που έχει μεγάλη επιρροή στους πιστούς. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο εξάλλου, ότι σε χώρες με ισχυρές θρησκευτικές καταβολές, σπάνια επικρατεί ένα κανονιστικό πλαίσιο, που βρίσκεται σε αντίθεση με το τι πρεσβεύει η βάση του κλήρου.

Η βαθύτερη όμως αιτία της αντιεμβολιαστικής στάσης, είναι ίσως το διαχρονικά ισχυρό φαινόμενο της έλλειψης εμπιστοσύνης μέσα στην ελληνική κοινωνία. Σε τελευταίες μάλιστα έρευνες αποτυπώνεται με σαφή τρόπο, ότι η εμπιστοσύνη στους θεσμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας, βρίσκεται στο κατώτερο σημείο!

Παρ’ όλα αυτά όμως, αν συγκρίνουμε τους αριθμούς των εμβολιασμένων μεταξύ αφενός Κεντρικής – Βόρειας Ευρώπης και αφετέρου πρώην Ανατολικών Χωρών – Βαλκανίων, με έκπληξη βλέπουμε ότι είμαστε πολύ πιο κοντά στην πρώτη κατηγορία χωρών, παρά στη δεύτερη.

Αν μάλιστα συμπεριλαμβάναμε στη συνολική εμβολιαστική μας κάλυψη και τους κατά συντριπτική πλειοψηφία εμβολιασμένους 500.000 Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, σίγουρα θα ξεπερνούσαμε σε ποσοστά εμβολιασμένων πολλές από τις θεωρούμενες ως πολύ πιο προοδευμένες από εμάς χώρες!

Το συμπέρασμα είναι ότι μάλλον πηγαίνουμε καλύτερα από όσο πιστεύουμε.

Ας σκεφθούμε ότι 6-7 χρόνια πριν, η πλειοψηφία των Ελλήνων πίστευε ότι τα μνημόνια έφταιγαν για την κατάρρευση και όχι αντίστροφα.

Ας σκεφθούμε επίσης ότι σήμερα η πλειοψηφία των Ελλήνων επιλέγει να εμβολιασθεί και όχι το αντίθετο.

Ίσως αυτό να σημαίνει ότι οι ήσυχοι, υπεύθυνοι, ώριμοι και λογικοί άνθρωποι που δείχνουν να μην υπάρχουν, αποτελούν την πλειοψηφία στην κοινωνία μας.

Μήπως τελικά είναι ενοχλητικά «επικίνδυνοι» μέσα στην τόση παράλογη φασαρία;